درمان ناباروری در اصفهان

ناباروری با عدم موفقیت در باردار شدن بعد از گذشت یک سال رابطه جنسی محافظت نشده تعریف می شود. از آن جایی که احتمال ناباروری در خانم ها با بالا رفتن سن بیشتر می شود، توصیه می شود خانم های بالای سی و پنج سال، بعد از شش ماه عدم بارداری، نسبت به درمان اقدام کنند.

مراحل بارداری

جهت بارداری، مراحل زیر باید اتفاق بیفتد:

• ابتدا تخمک باید از تخمدان ها آزاد شود. (تخمک گذاری)
• اسپرم باید به تخمک برسد. (باروری)
• تخمک بارور باید از راه لوله های فالوپ به رحم برسد.
• تخمک بارور باید داخل رحم کاشته شود.

بروز مشکل در هر یک از مراحل گفته شده، منجر به بروز ناباروری خواهد شد.

آیا ناباروری مشکل زنانه است؟

خیر، ناباروری می تواند از طرف مرد و یا زن باشد. تقریبا می توانیم این گونه بگوییم که در سی و پنج درصد موارد ناباروری، عوامل مردانه دخیل می باشند. در حالی که باور عموم این است که ناباروری تنها یک مشکل زنانه می باشد.

علت ناباروری در مردان

دلایل متعددی در بروز ناباروری دخیل هستند. در مردان و به منظور تعیین علت ناباروری، مایع منی باید مورد بررسی قرار بگیرد. در این تست، تعداد، میزان حرکت و شکل اسپرم ها مشخص می شود. البته این نکته را خاطر نشان شویم که غیر طبیعی بودن نتیجه تست مایع منی، الزاما به معنای ناباروری نخواهد بود.

در مقابل، آنالیز مایع منی نشان می دهد که آیا عوامل مردانه در بروز ناباروری دخیل هستند یا خیر.

اختلال در عملکرد بیضه ها و یا انزال

• واریکوسل. اختلالی که در آن، رگ های خونی موجود در بیضه بزرگ و متورم می شوند.
• آسیب وارده به بیضه ها که می تواند باعث کاهش تعداد اسپرم ها شود.
• عادات زندگی ناسالم مانند مصرف بیش از حد مشروبات الکلی، استعمال دخانیات و یا مصرف استروئیدها
• مصرف برخی داروها و مکمل ها
• درمان سرطان مانند شیمی درمانی و رادیوتراپی
• ابتلا به برخی شرایط پزشکی مانند دیابت و یا بیماری های خود ایمن

تغییرات هورمونی

• عملکرد غیر طبیعی غده هیپوفیز و یا هیپوتالاموس. این دو غده در مغز، با تولید هورمون هایی به حفظ عملکرد طبیعی بیضه ها کمک می کنند.
• تولید بیش از حد پرولاکتین توسط غده هیپوفیز و یا سایر شرایطی که با آسیب عملکرد هیپوتالاموس و یا هیپوفیز همراه باشند، می توانند باعث کاهش و یا عدم تولید اسپرم شوند.

علت ناباروری در زنان

در خانم ها، عملکرد تخمدان ها، لوله های فالوپ و رحم باید مورد بررسی قرار بگیرد.

اختلال در عملکرد تخمدان ها

سیکل قاعدگی خانم ها به طور میانگین، بیست و هشت روز می باشد. معمولا خانم هایی که سیکل قاعدگی نامنظمی دارند، تخمک گذاری در آن ها اتفاق نمی افتد. از جمله دلایل عدم تخمک گذاری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سندرم تخمدان پلی کیستیک. اختلالی که باعث بر هم خوردن نظم سیکل و یا قطع قاعدگی می شود.
• عملکرد نامناسب غده هیپوفیز و یا هیپوتالاموس
• یائسگی

انسداد لوله های فالوپ

سابقه ابتلا به عفونت لگنی، سابقه ابتلا به گنوره آ و کلامیدیا، آندومتریوز و یا سابقه انجام جراحی از جمله عواملی هستند که احتمال انسداد لوله های فالوپ را افزایش می دهند.

غیر طبیعی بودن فرم رحم

بسته به علائم، تست اولتراسوند از رحم انجام می شود تا وجود فیبروم و یا هر گونه ناهنجاری ساختاری و آناتومی بررسی گردد.

درمان ناباروری

مصرف دارو، جراحی و یا تکنیک های باروری، از جمله روش های درمان ناباروری هستند. نوع درمان با توجه به:

• عوامل موثر
• مدت زمان ناباروری
• سن خانم

تعیین می شود.

مصرف دارو

کلومیفن سیترات، دارویی است که با تاثیر بر روی غده هیپوفیز، به تخمک گذاری کمک می کند. این دارو عمدتا برای خانم های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و یا خانم هایی که مشکلات مربوط به تخمک گذاری دارند، تجویز می شود.

لیتروزول، دارویی است که سطح پروژسترون را به طور موقت پایین می آورد و باعث می شود مغز میزان طبیعی FSH تولید کند که نتیجه مصرف آن، افزایش تولید تخمک های بالغ در تخمدان ها می باشد.

گنادوتروپین ها، عمدتا برای خانم هایی تجویز می شوند که تخمک گذاری در آن ها انجام نمی شود.

متفورمین، داروی دیگری است که برای خانم های مبتلا به دیابت و یا سندرم تخمدان پلی کیستیک تجویز می شود.

نکته ای که باید به آن اشاره کنیم این است که مصرف دارو، احتمال چند قلوزایی را افزایش می دهد.

لقاح داخل رحمی (IUI)

در این روش، اسپرم های گرفته شده از مرد، داخل رحم زن کاشته می شوند. در برخی موارد، نیاز است قبل از انجام درمان، داروهایی به منظور تحریک تخمک گذاری مصرف شود. درمان ناباروری با IUI معمولا زمانی انجام می شود، که:

• عوامل مردانه در بروز ناباروری دخیل باشند.
• علت ناباروری مشخص نباشد.

لقاح خارج رحمی (IVF)

در این روش، اسپرم و تخمک گرفته شده در محیط آزمایشگاهی لقاح داده می شوند، سپس رویان بارور داخل رحم کاشته خواهد شد.

در پایان این که،

عدم بارداری بعد از یک سال رابطه جنسی محافظت نشده و عدم مصرف قرص پیشگیری از بارداری، با عنوان ناباروری در نظر گرفته می شود. این بازه زمانی برای خانم های بالای سی و پنج سال، شش ماه خواهد بود. بعد از مراجعه به پزشک، انجام تست های تشخیصی و تعیین علت ناباروری، درمان مناسب و موثر در نظر گرفته خواهد شد.

مصرف دارو، جراحی و یا تکنیک های باروری از جمله روش های درمانی هستند. لقاح داخل رحمی (IUI) و لقاح خارج رحمی (IVF) موفق ترین روش ها می باشند.