دکتر بهناز بنی هاشمی » بیماری های زنان » بهترین روش های درمان فیبروم رحمی
مدت زمان مطالعه ۶ دقیقه

بهترین روش های درمان فیبروم رحمی

فیبروم ها (که لیومیوم یا میوم نیز نامیده می شوند) رشد غیر سرطانی در رحم هستند که در زنان در سنین باروری بسیار شایع است.  بسیاری از بیماران مبتلا به فیبروم رحم هیچ علامتی ندارند. با این حال، برخی از افراد ممکن است علائم ناتوان کننده فیبروم رحم را تجربه کنند. چندین گزینه درمانی موثر برای فیبروم رحم وجود دارد. حتی درمان هایی مانند جراحی فیبروم وجود دارد که می تواند فیبروم را درمان کند. در این مقاله به بهترین روش های درمان فیبروم رحمی اشاره شده است و درباره برخی از داروهایی که برای درمان فیبروم استفاده می شود به طور کامل توضیح داده شده است.

بهترین روش های درمان فیبروم رحمی

علائم فیبروم رحمی چیست؟

علائم فیبروم شامل درد لگن، فشار لگن، کمردرد، درد معده، خونریزی غیرطبیعی واژن (لکه بینی بین دوره های قاعدگی)، گرفتگی شدید در طول چرخه قاعدگی، خونریزی شدید در طول قاعدگی و درد در حین مقاربت است. درد حتی می تواند به پاها نیز سرایت کند.

بیشتر بخوانید: سندرم قبل از قاعدگی یا PMS

فیبروم‌های بزرگ می‌توانند باعث بزرگ شدن رحم شوند و به اندام‌های مجاور مانند مثانه و روده فشار وارد کنند و علائم اضافی ایجاد کنند. انواع رایج فیبروم ها فیبروم های داخل دیواره، ساب سروزال و زیر مخاطی (بسته به محل فیبروم) است. نوع کمتر رایج فیبروم به نام فیبروم ساقه دار دارای ساقه ای است که در صورت پیچ خوردگی می تواند باعث درد شدید شود.

در زنان نزدیک به یائسگی، درد فیبروم می تواند با علائم دیگری مانند گرگرفتگی و خشکی واژن همراه باشد. در برخی بیماران، فیبروم‌های دردناک می‌تواند به اندازه‌ای شدید باشد که در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.

بیشتر بدانید : یائسگی زودرس

چه چیزی درد فیبروئید را بدتر می کند؟

علائم فیبروم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. آنها می توانند ثابت باشند یا ممکن است بیایند و بروند. خونریزی قاعدگی، ورزش، حرکات روده و رابطه جنسی از جمله مواردی هستند که می توانند باعث تشدید درد فیبروم شوند.

برخی از داروهای خانگی برای درمان فیبروم چیست؟

برخی از زنان متوجه می شوند که درمان های خانگی و تغییر شیوه زندگی می تواند علائم فیبروم را تسکین دهد. باید بدانید که این درمان ها فیبروم ها را از بین نمی برند – بلکه باعث تسکین علائم می شوند. برخی از درمان هایی که می توانید امتحان کنید عبارتند از:

  • گرما درمانی: استفاده از پد گرم کننده یا بطری آب گرم می تواند به تسکین درد لگن، کمر یا شکم کمک کند.
  • وضعیت جنین در بارداری: دراز کشیدن در وضعیت جنینی (خمیده به بالا) می تواند فشار روی اندام های لگنی را کاهش دهد و شعله های فیبروم را کمتر ناراحت کند.
  • ورزش: برخی افراد متوجه می شوند که فعال ماندن علائم مرتبط با فیبروم را کنترل می کند. با این حال، در صورت داشتن درد شدید، شرکت در فعالیت بدنی دشوار است.
  • کاهش استرس: تمرینات تنفسی، مدیتیشن، یوگا یا کشش می تواند بدن را آرام کند و به مقابله با درد فیبروم کمک کند.

آیا درمان بدون نسخه ای برای کوچک کردن فیبروم وجود دارد؟

بسیاری از زنان متوجه می شوند که داروهای مسکن بدون نسخه، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، به عنوان مثال، ایبوپروفن، می تواند ناراحتی و درد خفیف ناشی از فیبروم ها را تسکین دهد. با این حال، استفاده طولانی مدت از این داروها می تواند عوارض گوارشی داشته باشد. همیشه قبل از استفاده طولانی مدت از داروهای بدون نسخه، با بهترین متخصص زنان در اصفهان مشورت کنید.

زنانی که خونریزی شدید قاعدگی را تجربه می کنند ممکن است از مصرف مکمل آهن برای جایگزینی آهن از دست رفته با خونریزی بیش از حد سود ببرند. باز هم، مهم است که قبل از مصرف هر گونه مکمل، از جمله مکمل های آهن، با پزشک خود صحبت کنید.

بهترین دارو برای درد فیبروئید چیست؟

گزینه های درمانی برای فیبروم هایی که باعث درد یا خونریزی شدید می شوند شامل داروهای تجویزی مانند:

  • قرص های ضد بارداری خوراکی: قرص های هورمونی ضد بارداری که معمولاً برای جلوگیری از بارداری مصرف می شوند نیز می توانند به کنترل خونریزی بیش از حد ناشی از فیبروم رحم کمک کنند. با این حال، هورمون درمانی با قرص های ضد بارداری، خود فیبروم ها را از بین نمی برد.
  • دستگاه هورمونی داخل رحمی (IUD): برخی از دستگاه های داخل رحمی هورمون هایی ترشح می کنند که می تواند به کاهش دوره های سنگین مربوط به فیبروم کمک کند. هنگامی که IUD برداشته می شود، علائم ممکن است برگردند.
  • آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین: آگونیست های GnRH مانند داروی تجویزی لوپرون می توانند فیبروم ها را کوچک کرده و خونریزی ناشی از فیبروم ها را کاهش دهند. با این حال، از آنجایی که آگونیست‌های GnRH می‌توانند باعث از دست دادن استخوان قابل توجهی شوند، پزشکان معمولاً این داروها را برای بیمارانی که خونریزی بسیار شدید دارند یا برای کوچک کردن فیبروم‌های بسیار بزرگ قبل از جراحی رزرو می‌کنند.

جراحی فیبروم رحم چیست؟

هنگامی که سبک زندگی تغییر می کند، داروهای OTC و داروهای تجویزی موثر نیستند و علائم مرتبط با فیبروم شدید است، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن فیبروم توصیه کند. انواع مختلفی از روش های جراحی را می توان انجام داد، مانند:

  • میومکتومی: این روشی است که در آن فیبروم ها از رحم خارج می شوند. زنانی که تحت میومکتومی قرار می گیرند رحم خود را حفظ می کنند و در آینده می توانند باردار شوند.
  • لاپاراسکوپی: این یک نوع جراحی کم تهاجمی است که در آن از یک دستگاه پزشکی برای برش بافت فیبروم به قطعات کوچکتر استفاده می شود تا بتوان آن را از طریق یک برش کوچک برداشت.
  • آمبولیزاسیون شریان رحمی: این روش جراحی شامل استفاده از گرما برای قطع جریان خون به فیبروم است. فیبروم ها را از بین نمی برد اما می تواند فیبروم ها را کوچک کرده و علائم را تسکین دهد.
  • هیسترکتومی: این روش شامل برداشتن رحم و گاهی اوقات تخمدان ها نیز می شود.

کلام آخر

اگر درد، خونریزی شدید قاعدگی یا سایر علائم و نشانه‌های ناشی از فیبروم را تجربه می‌کنید، چندین گزینه درمانی برای شما وجود دارد. بسیاری از این گزینه ها فیبروم ها را به طور موقت درمان می کنند، اما می توان فیبروم را به طور دائمی تر درمان کرد.

نکته مهم این است که از نظر پزشکی مورد بررسی قرار بگیرید تا بتوانید گزینه های خود را کامل تر درک کنید. ممکن است پزشک آزمایش‌های تصویربرداری را برای بررسی اندازه فیبروم و آزمایش‌های دیگری مانند سطح پروژسترون تجویز کند (تحقیق نشان می‌دهد که هورمون پروژسترون می‌تواند باعث رشد فیبروم شود). بر اساس نتایج این آزمایش‌ها و همچنین علائم شما، پزشک بهترین دارو و درمان را برای فیبروم توصیه می‌کند.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 4 میانگین: 3.5]
برچسب ها:

مقالات مرتبط

درمان یائسگی زودرس

درمان یائسگی زودرس

یائسگی یکی از مهم‌ترین دوره‌های زندگی زنان است که به دلیل تاثیراتی که روی زنان می گذارد باعث می‌شود، زنان حساس‌تر و با مشکلات جسمی و روانی روبرو...

التهاب دهانه رحم (سرویسیت) چیست؟

التهاب دهانه رحم (سرویسیت) چیست؟

التهاب دهانه رحم یا سرویسیت به طور معمول در اثر عفونت های مقاربتی ایجاد می شود. این وضعیت می‌تواند به علت عوامل مختلفی از جمله عفونت‌های باکتریایی،...

پرسش و پاسخ تکمیلی

سوالات شما در اسرع وقت پاسخ داده شده و از طریق ایمیل اطلاع رسانی خواهد شد

0 دیدگاه
یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس سریع