لکه بینی در اواخر بارداری نشانه ی چیست ؟

لکه بینی در اواخر بارداری لزوماً نشان‌دهنده مشکل مادر یا کودک نیست، اگر در دوران بارداری خونریزی یا درد دارید یا احساس می‌کنید که حرکات یا الگوی کودک شما تغییر کرده است، همیشه باید با ماما یا پزشک مشورت کنید. یک زن باردار باید در صورت خونریزی در بارداری، فوراً به پزشک زنان خود اطلاع دهد. در برخی موارد، ممکن است بی ضرر باشد، اما در برخی دیگر، یک مشکل اورژانسی پزشکی است، بنابراین ارزیابی مناسب برای یافتن علت مهم است. در این مقاله برخی از علل مهم لکه بینی در اواخر بارداری بیان شده است.

بیشتر بخوانید : بارداری و زایمان در زمان کرونا

آیا خونریزی در مراحل پایانی بارداری طبیعی است؟

لغت پزشکی برای خونریزی در اواخر بارداری «خون‌ریزی قبل از زایمان» است. این خون ریزی را توصیف می کند که هر زمانی از هفته 24 بارداری تا زمان قبل از تولد نوزاد رخ می دهد. خونریزی می تواند از هر نقطه ای از دستگاه تناسلی باشد. واژن، فرج یا دهانه رحم در کنار اینکه از رحم (رحم) یا خود بارداری است.

تنها سه تا پنج درصد از بارداری ها تحت تأثیر خونریزی قبل از زایمان قرار می گیرند. در حدود یک پنجم نوزادانی که خیلی زود (نارس یا نارس) به دنیا می آیند، مقداری خونریزی در زمان قبل از زایمان وجود دارد.

طیف گسترده ای از مشکلات زیر چتر خونریزی در دوران بارداری وجود دارد – از دلایل نسبتاً بی گناه لکه بینی جزئی در بارداری تا خونریزی واقعی. همه باید با تیم قبل از زایمان شما بررسی شود تا خطر یک اورژانس مناسب زایمان که باید به سرعت با آن برخورد شود، حذف شود. مرگ و میر ناشی از خونریزی مامایی مادر خوشبختانه در بریتانیا غیرمعمول است و تیم های زنان و زایمان در همکاری با یکدیگر برای اطمینان از نتیجه خوب برای مادر و نوزاد مهارت بالایی دارند. برای اطمینان از این موضوع، دستورالعمل‌های قوی برای مراقبت از زنان در اواخر بارداری وجود دارد تا علت خونریزی را ارزیابی کرده و در محیط امن بیمارستان چه کاری انجام دهند.

بیشتر بدانید : علائم بارداری

لکه بینی چیست؟

کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان دستورالعمل‌های روشنی برای حرفه مراقبت‌های بهداشتی دارد و این دستورالعمل‌ها توضیح می‌دهند که لکه بینی در واقع چیست: لکه‌ریزی، رگه‌شدن یا لکه‌بینی خون که روی لباس‌های زیر یا محافظ‌های بهداشتی ذکر شده است. این با خونریزی (خونریزی شدیدتر یا ادامه دار) متفاوت است که بر اساس میزان خونی که تصور می شود از دست رفته درجه بندی می شود. نگرانی این است که با مقدار مشخصی از دست دادن خون، بدن دچار شوک می شود زیرا خون کمتری در گردش است و این می تواند مادر و نوزاد را به خطر بیندازد.

البته، لکه بینی یا خونریزی کوچک ممکن است بدون هیچ مداخله ای با مراقبت در بیمارستان برطرف شود، اما این می تواند نشانه ای از خونریزی بعدی باشد، بنابراین تیم بارداری انواع مختلف خونریزی را جدی می گیرد.

خانمی که در مراحل پایانی بارداری خونریزی دارد، هرگز نباید معاینه واژینال را در خارج از بیمارستان انجام دهد، زیرا چنین معاینه ای ممکن است باعث خونریزی شدید بیشتر شود.

علل لکه بینی در اواخر بارداری

علل مختلفی برای لکه بینی در اواخر بارداری وجود دارد که د ادامه به آن اشاره میشود:

تغییرات دهانه رحم

در کنار تمام تغییرات زیادی که در بدن شما در طول بارداری رخ می دهد، رحم و دهانه رحم به روشی بسیار خاص برای زایمان آماده می شوند. ناحیه دهانه رحم باید نازک تر و ظریف تر شود تا برای زایمان آماده شود. این می تواند به این معنی باشد که برای مثال، بعد از رابطه جنسی، احتمال خونریزی بیشتر است. تغییرات هورمونی بارداری می‌تواند باعث تغییر بافت دهانه رحم به شکلی شود که آن را «اکتروپیون» یا «فرسایش» می‌نامیم. سلول های غده ای که معمولاً سطح داخلی یا گردن دهانه رحم را می پوشانند به سمت پایین حرکت می کنند و در سطح بیرونی دهانه رحم قرار می گیرند.

برخی از زنان حتی زمانی که باردار نیستند، اکتروپیون دارند، و این چیزی است که پزشکان و پرستاران در زمان انجام اسمیر زمانی که شما را با اسپکولوم معاینه می کنند، به دیدن آن عادت دارند. به عنوان نوعی منطقه “خام” دیده می شود. تصور می شود که به دلیل سطوح بالاتر استروژن ایجاد می شود و می تواند هنگام مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی و همچنین در دوران بارداری رخ دهد. این با سرطان مرتبط نیست. این ناحیه متعاقباً می‌تواند ظریف‌تر و احتمال خونریزی بیشتری داشته باشد. پس از رابطه جنسی، اگرچه ممکن است لکه بینی تا مدتی پس از نزدیکی مشاهده نشود.

ضایعات یا عفونت در دستگاه تناسلی

مانند زمانی که باردار نیستید، ضایعات فرج یا دهانه رحم به طور بالقوه می توانند باعث خونریزی خفیف یا لکه بینی در بارداری شوند. به عنوان مثال، پولیپ ها می توانند زائده های کمی اضافی روی دهانه رحم باشند که ممکن است باعث خونریزی خفیف شوند. هر گونه عفونت واژن باید توسط تیم مامایی شما به دقت مدیریت شود تا به هیچ وجه بر بارداری یا جنین تأثیری نگذارد. خونریزی در اواخر بارداری می تواند بدون درد یا دردناک باشد.

اگر در بارداری خونریزی دارید، همیشه باید فوراً با تیم مامایی یا پزشک خود تماس بگیرید تا کمک بگیرید و بسته به موقعیت ممکن است از شما خواسته شود که 999 را شماره گیری کنید تا فوراً به بیمارستان منتقل شوید.

نگران کننده ترین علل خونریزی شرایطی به نام “جفت پریویا” و “پارگی جفت” است.

همچنین اگر مادری دچار اختلال خونریزی باشد یا مشکلاتی در کل بدن داشته باشد، خونریزی نیز ممکن است رخ دهد. این امر معمولاً در طول بارداری توسط مراقبت‌های بیمارستانی مشترک بین تیم‌های زنان و زایمان و هماتولوژی با یک برنامه مراقبتی خاص برای ایمن نگه داشتن مادر و نوزاد مدیریت می‌شود.

جفت پراویا

این فقط بر روی 1 مورد از 200 تولد تأثیر می گذارد. این بدان معناست که جفت (ارتباط نوزاد با مادر در رحم و نحوه تبادل مواد مغذی، اکسیژن و مواد زائد با مادر) در رحم پایین‌تر از آنچه باید باشد قرار دارد. نزدیک است یا دهانه دهانه رحم را می پوشاند و اگر کمی بالاتر باشد ایمن تر است. اگر جفت در اواخر بارداری تمام دهانه را بپوشاند، به آن “جفت پریویا بزرگ” می گویند و ممکن است به معنای استراحت در بستر یا بستری شدن در بیمارستان از هفته 34 به دلیل خطر خونریزی بالا باشد.

(جفت پریویا مشابه «جفت قدامی» یا داشتن جفت در اطراف جلوی رحم نیست، که کاملاً طبیعی است، اگرچه باید تحت نظر باشد، به خصوص اگر سزارین احتمال دارد یا در گذشته اتفاق افتاده باشد.)

معمولاً در هفته بیستم یا «اسکن ناهنجاری» اگر موقعیت جفت مشکل ساز باشد، به آن اشاره می شود و تیم قبل از زایمان کاملاً آگاه خواهد بود. آنها شما را به طور منظم، تا پایان ترم، با اسکن‌های بیشتر (معمولاً یکی در هفته 32) برای بررسی موقعیت جفت پیگیری خواهند کرد. در 90 درصد از زنان، جفت به طور طبیعی «خارج از مسیر زایمان» بالاتر می‌رود. با پیشرفت بارداری، ناحیه ای که جفت در آن چسبیده است به طور طبیعی به سمت بالا کشیده می شود.

جفت پریویا بر اساس اینکه آیا واقعاً OS (مسیر خروج کودک از دهانه رحم) را می پوشاند یا فقط به دهانه دهانه رحم نزدیک می شود درجه بندی می شود. در بیشتر موارد دهانه کاملاً پوشانده نشده است.

خطرات جفت پریویا

اگر قبلا جفت داشته اید، احتمال ابتلا به جفت پریویا بیشتر است. گاهی اوقات هیچ دلیل واضحی برای جفت پریویا وجود ندارد.

عوامل خطر بالقوه عبارتند از:

• سن مادر بالای 40 سال
• سزارین قبلی (خطر با هر یک کمی افزایش می یابد)
• IVF
• سیگار کشیدن یا سوء مصرف مواد مخدر
• سقط جنین یا جراحی رحم قبلی
• حاملگی چند قلو
• سایر شرایط در رحم، مانند فیبروم ها که فضای بالاتر را اشغال می کنند

علائم جفت پریویا

معمولاً در 3 ماه آخر بارداری در هر زمانی خونریزی بدون درد و قرمز روشن شروع می شود. با توجه به موقعیت جفت، ممکن است نوزاد در اواخر بارداری در موقعیت متفاوتی قرار گیرد، مانند بریچ، زیرا جفت در مسیر قرار دارد یا ممکن است سر نوزاد را برای آماده شدن برای زایمان مشکل کند. به طور مشابه این وضعیت ممکن است باعث زایمان زودرس شود.

درمان جفت پریویا

هنگامی که جفت پراویا در اسکن تشخیص داده می شود، هیچ درمانی فی نفسه وجود ندارد، به جز نظارت دقیق. بسته به موقعیت جفت، اگر این مطمئن ترین راه برای زایمان و اجتناب از جفت باشد، ممکن است مادر یک سزارین برنامه ریزی شده انجام دهد. در صورت مشاهده جفت کم در اسکن در دوران بارداری، تیم مامایی ممکن است به شما توصیه کنند که از رابطه جنسی نفوذی خودداری کنید و در برخی موارد به شما گفته می شود که در خانه یا در بیمارستان در اواخر بارداری استراحت در رختخواب داشته باشید.

در یک سناریوی اورژانسی، ممکن است جراحی برای توقف خونریزی یا معاینه تحت بیهوشی برای تعیین دقیق محل جفت ضروری باشد. جزئیات مراقبت های بیمارستانی را در زیر مشاهده کنید.

جدا شدن جفت

جفت سیستم حمایتی اصلی نوزاد است. و جفت قبل از زایمان از دیواره رحم دور می شود. این می تواند تنها بخشی از جفت یا کل جفت را درگیر کند. این را نمی توان پیش بینی کرد، بنابراین همیشه یک وضعیت اضطراری است.

خطرات جدا شدن جفت

اگر قبلاً دچار پارگی جفت شده اید، احتمال بیشتری وجود دارد که دچار پارگی جفت شوید. ممکن است هیچ دلیل واضحی وجود نداشته باشد.

عوامل خطر بالقوه عبارتند از:

• پره اکلامپسی
• مایع اضافی در اطراف نوزاد (پلی هیدرآمنیوس)
• حاملگی چند قلو
• عفونت داخل رحم
• مشکلات رشد با کودک
• سیگار کشیدن یا سوء مصرف مواد مخدر
• جداشدگی می تواند پس از ضربه یا خشونت خانگی ایجاد شود.

علائم جدا شدن جفت

معمولاً درد شدید در پشت یا شکم یا هر دو وجود دارد، اگرچه همیشه اینطور نیست. مادر ممکن است خون قرمز روشن یا قرمز تیره قدیمی را دفع کند و ممکن است لخته وجود داشته باشد. انقباضات ممکن است خود به خود شروع شوند. وقتی ماما یا پزشک معاینه می‌کنند، شکم باردار می‌تواند بسیار سفت و حساس باشد، یا در برخی از خانم‌ها فقط احساس کبودی در یک ناحیه می‌کند. جداشدگی اغلب به سادگی از طریق از دست دادن خون آشکار تشخیص داده می شود، اما گاهی اوقات می تواند یک جداشدگی پنهان باشد که در آن خون تا حدودی بین جفت و رحم به دام افتاده است و درد چیزی است که مادر را آگاه می کند.

علت خونریزی هر چه باشد، اولویت تیم بارداری، ایمنی مادر و کودک است. رهنمودهای مدیریتی دقیق برای ایمن نگه داشتن مادر و برخورد با زایمان ایمن تا حد امکان، چه بلافاصله و چه دیرتر، کار می کند.

درمان پارگی جفت

گاهی اوقات ممکن است یک برآمدگی کوچک به خودی خود برطرف شود و مادر و نوزاد تحت نظر باشند. گاهی اوقات اگر رشد نوزاد به خطر بیفتد اما اورژانسی فوری وجود نداشته باشد، زایمان زودرس انجام می شود. در موارد شدید ممکن است القای فوری زایمان یا سزارین اورژانسی انجام شود.

بستری شدن در بیمارستان به دلیل خونریزی اواخر بارداری

دکتر متخصص زنان قبل از زایمان ابتدا شما را به طور کلی ارزیابی می کند (فشار خون، نبض، دما و غیره) و مقداری مایعات داخل وریدی را برای شما تنظیم می کند و آزمایش های خون را برای دریافت تصویری از آنچه در حال وقوع است انجام می دهد. آنها با شما صحبت خواهند کرد تا بفهمند که چه اتفاقی افتاده است و در حین بررسی یادداشت های دوران بارداری شما، تیم به احتمال زیاد قبلاً متوجه خواهد شد که آیا جفت پریویا شما تشخیص داده شده است.

آنها به آرامی شکم شما را معاینه می کنند و ممکن است سونوگرافی برای تعیین محل جفت انجام دهند. گاهی اوقات در سونوگرافی می توان بریدگی را دید اما نه همیشه. آنها ممکن است یک گمانه زنی را برای دیدن آنچه در حال وقوع است عبور دهند، اما اگر نگرانی هایی وجود داشته باشد که باعث خونریزی یا زایمان قوی تر شود، کمتر احتمال دارد شما را به صورت داخلی معاینه کنند. ضربان قلب و فعالیت کودک با مانیتورینگ CTG در اطراف شکم شما ارزیابی می شود. تیم تصمیم خواهد گرفت که آیا جراحی اورژانسی ضروری است یا اینکه می توان در بیمارستان تحت نظر بود و ثابت نگه داشت. در صورت لزوم در مورد انتقال خون به شما مشاوره داده خواهد شد و همه برای حفظ ثبات شما و کودک تلاش خواهند کرد.